Pierwszy miesiąc nauki jedzenia minął. Tyle się wydarzyło, że aż nie wiem, od czego zacząć.
Po krótce nawiązując do poprzedniego wpisu (klik) – Tola w 7 miesiącu rozpoczęła naukę jedzenia. Bardzo spokojnie, bez entuzjazmu, by nie powiedzieć – lekceważąco. Trwało to miesiąc.
Postępy następowały powoli i były mikroskopijne.
Co dokładnie mam na myśli?
Tolka nie brała jedzenia do buzi, nie chciała często brać go do ręki, na widok przysuwanej do ust łyżeczki, odwracała głowę.
I właśnie ten już tak wyraźny gest stanowczej odmowy jedzenia skłonił mnie do wizyty u neurologopedy. Nie panika, nie strach, ale potrzeba konsultacji ze specjalistą. Wiedziałam, że to dobry moment.
Wizyta była bardzo intensywna, merytoryczna i przeładowana wiedzą.
Wykazała, że Tola ma słabe napięcie obręczy barkowej, słabe mięśnie twarzy. Język podczas jedzenia wybiórczych pokarmów pracował nieprawidłowo (przód – tył, zamiast na boki), kąciki ust skierowane ku dołowi. Tola nie jadła, bo słabo sobie z tym radziła. Nie umiała.
Te, w zasadzie 3, produkty (truskawka, nektarynka, pieczywo), które decydowała się jeść, konsumowała na zasadzie memlania, skrobania dziąsłami, ale nie zabierała się w ogóle za przeżuwanie. Należało jej pomóc. Jak? Dostymulować ręce i stopy, oraz wzmocnić ćwiczeniami mięśnie twarzy. Dostałyśmy ćwiczenia i zalecenia konsultacji u fizjoterapeuty.
Cóż… do domu wracałam skoncentrowana na myśli „gdyby tak każda mama dziecka z trudnościami w nauce jedzenia, korzystała z pomocy specjalisty, jakże mało byłoby „niejadków”…”
Jeszcze tego samego dnia rozpoczęłyśmy ćwiczenia. Nieskomplikowane, fajne w ramach zabawy. Na efekty nie trzeba było długo czekać.
Aktualnie, od około 3 tygodni Tola nie tyle je, co wciąga jak Alf.
Fascynuje ją WSZYSTKO. Interesuje się każdym produktem, każdą potrawą, którą położę przed nią. I każdą spróbuje. Smakuje jej WSZYSTKO. Je, jakby świat za chwilę miał się skończyć.
-
- Miseczka Doidy Bowl
-
- Kubeczek Doidy Cup
Poznaje wiele nowych smaków, a ja jej nie żałuję. Staram się, by posiłki były kaloryczne, miały do tego dużo warzyw i były regularne. Tola powoli uczy się jeść łyżką i zdecydowanie woli być w tej kwestii samodzielna, niż karmiona. Dostaje wówczas kaszkę do miseczki Doidy Bowl lub do kubeczka Doidy Cup, ja nakładam jej kaszkę na łyżeczkę, a ona kieruje ją do buzi. Miseczka świetnie się tu sprawdza, bo ma dobrą przyssawkę i Tolce nie udaje się jej oderwać od blatu. Opanowała również chwyt szczypcowy, podczas jedzenia borówek (pokrojone na ćwiartki w skórce). Pije wodę z Doidy Cup, a na dworze z bidonu (zobacz TUTAJ jak nauczyć dziecko pić wodę). Dostaje mleko z piersi na żądanie i nie pytaj, jak często je pije.
Po pierwsze nie ma reguły, a po drugie, jedno dziecko będzie żądało 5 razy na dzień i 8 w nocy, a inne 3 na dzień i raz w nocy. I oba niemowlaki zachowywałyby się prawidłowo.
Istotna informacja – Tola nie ma jeszcze ani jednego zęba. Mimo to je samodzielnie nektarynki, ogórki, mięso, spróbowała również kukurydzy i, mimo iż bez szału, udało jej się zjeść kilka ziaren. Przypominam, że zęby nie są niezbędne do przeżuwania i rozdrabniania pokarmu. Owszem, do tych trudniejszych konsystencji się przydają, ale generalnie ich brak nie jest przeciwskazaniem do BLW.
Gdy Tola zaczęła jeść, poszłyśmy na wizytę do naszego pediatry.
Dla mnie to była ważna konsultacja, bo chciałam się upewnić, czy późne rozszerzanie diety nie spowodowało np. deficytu żelaza w jej organizmie i czy nie trzeba robić badań. Wszystko jest ok, suplementacja niepotrzebna, badania niepotrzebne.
Jestem spokojną o zdrowie swojego dziecka matką, która w porę pomogła dziecku dobrymi decyzjami.
Podsumujmy.
W rozszerzaniu diety nie panikuj, nie denerwuj się, ale postępuj racjonalnie. Obserwuj dziecko, daj mu czas i dopiero gdy nie ma postępu w nauce jedzenia reaguj.
Korzystaj z pomocy specjalistów.
Dobry neurologopeda specjalizujący się w trudnościach w jedzeniu wskaże ewentualny problem i pomoże Wam go rozwiązać. Polecam podczas rejestracji zapytać, czy ten neurologopeda zajmuje się takimi „przypadkami”.
Kiedy się zdecydować na taką wizytę? Odpowiada Neurologopedka Marta Walkiewicz:
- Dziecko próbuje pobierać pokarm, ale bez względu na konsystencję, smak jedzenie kończy się wymiotami. Warto w tej sytuacji sprawdzić odruch wymiotny (czy nie jest wygórowany). Przyczyną mogą być też ujawniające się alergie pokarmowe.
- Mocno i często krztusi się. Nie akceptuje żadnych grudek w pokarmie. Wszystko, pomimo upływu czasu musi być dokładnie zmiksowane.
- Nie potrafi prawidłowo pobrać pokarmu z łyżeczki.
- Nie potrafi prawidłowo gryźć i żuć. Pokarmy, które trudniej pogryźć nie są akceptowane. W czasie jedzenia dziecko je wypluwa, krztusi się nimi, a w konsekwencji nie chce po nie sięgać.
- Nie chce brać jedzenia do ręki. Nie kieruje ręki z jedzeniem w stronę jamy ustnej. Przyczyny mogą leżeć w nadwrażliwościach sensorycznych.
Warto pamiętać, że poprzez prawidłowe jedzenie i picie dziecko buduje swoją bazę pod prawidłowy rozwój mowy.
Samodzielne jedzenie, picie ze słomki, otwartego kubka, prawidłowe gryzienie i żucie wzmacniają cały aparat artykulacyjny. Jest to też doskonały moment na ćwiczenia motoryki małej, kolejnej wielkiej bazy pod rozwój mowy.
Reprezentacja ręki w naszym mózgu jest ogromna. To jak pracuje, jak toleruje nowości, różne faktury, konsystencje, jaka jest koordynacja ręka – oko jest bardzo ważne nie tylko w kontekście jedzenia, ale również całego rozwoju dziecka.
Konsultuj swoje decyzje z pediatrą.
Nie rób badań krwi po omacku „bo koleżanka robiła”, „bo się boję”, „bo przeczytałam w internecie”. Zapytaj lekarza, czy trzeba.
Pamiętaj! Mleko do roku to baza diety dziecka.
Karm na żądanie, nie ograniczaj w sztuczny sposób mleka na rzecz posiłków stałych. To one są dodatkiem do mleka podczas rozszerzania diety, a nie odwrotnie.
Rozszerzanie diety to nauka, a nie już jedzenie.
Podawaj dziecku urozmaicone jedzenie, ale szanuj ilości, jakie zje.
Zalecenia POLSKIEGO TOWARZYSTWA GASTROENTEROLOGII, HEPATOLOGII I ŻYWIENIA DZIECI mówią tak o ilości porcji i częstotliwości ich podawania:
„Żywienie niemowląt wymaga właściwego podziału ról: rodzica/opiekuna i dziecka. Rodzic/opiekun decyduje, „kiedy i co zje dziecko”, natomiast dziecko decyduje, „ile zje”. Należy akceptować́ spożycie w ramach danego posiłku mniejszej lub większej ilości pokarmu niż̇ rekomendowana zgodnie z zaleceniami wielkość́ porcji, gdyż̇ wielkości te są̨ wartościami uśrednionymi.
Wg WHO dzieci karmione częściowo piersią̨ powinny otrzymywać́ w 6.-8. m.ż. 2-3 posiłki uzupełniające, a w 9.-24. m.ż. 3-4 posiłki uzupełniające i 1-2 przekąski (…)
(…) Niemowlęta żywione sztucznie powinny spożywać́ w ciągu dnia 4-5 posiłków oraz 1-2 zdrowe przekąski (w zależności od apetytu)
(…) W edukacji rodziców dotyczącej częstości karmień́ istotne jest nauczenie ich rozpoznawania objawów głodu i sytości u dziecka. Częstym błędem w żywieniu niemowląt jest ich przekarmianie. Zmuszanie dziecka do jedzenia powoduje znaczące obniżenie umiejętności do samoregulacji.”
Przypominamy!
Podczas nauki jedzenia dziecko powinno siedzieć w krzesełku, które posiada podnóżek. Dlaczego? Fizjoterapeuta mówi:
„Stabilność miednicy i tułowia jest niezbędna do rozwoju prawidłowej koordynacji ruchowej, wyrabiania zdolności funkcji ręki, a także koordynacji aparatu mowy i żucia, a przecież wszystko to jest nam niezbędne do tego żeby samodzielnie jeść.” Więcej o tym przeczytasz TUTAJ.
A co robić jeśli dziecko jeszcze samodzielnie nie siedzi, wkładać go mimo to do krzesełka?
https://alaantkoweblw.pl/fizjoterapeuta-na-temat-sadzania-i-samodzielnego-siedzenia/
Olek początkowo jadł z łyżeczki (nie chciał jeść kawałków) więc dawałam z łyżeczki papki lub zupy z doidy cup. Po około miesiącu przekonał się stopniowo do kawałków. Ale z kolei nic z łyżeczki nie chce jeść. Czy to źle? W jaki sposób uczyć samodzielnego jedzenia z łyżeczki?
Nakłądaj na łyżeczkę gęstą kaszkę czy zupę i podawaj mu ją do ręki, a on będzie kierował ją do buzi. Jednak nie naciskaj, każde dziecko ma swoje tempo.
Witam!
Super, że Toli się udało, dzięki pomocy mamy 🙂
U nas problem jest odwrotny, synek wpycha aż za dużo do buzi.. Jeszcze nie przelknie jednego, a już pcha kolejny kęs. I o ile miękkie kawałki da radę przeżuć i połknąć, tak te twardsze kompletnie mu nie wychodzą, co powoduje panikę i płacz 🙁 nie wiem jak mu pomóc, póki co podaje bardzo miękkie warzywa, mięso mielone bądź w malutkich kawałeczkach ale boję się, że tym sposobem Kuba nie nauczy się jeść twardszych kawałków.
Masz może jakaś poradę?
Takie postępowanie to jeden z elementów nauki jedzenia. Niemal każde dziecko tak robi, bo tak uczy się dawkować sobie jedzenie. Przeczekaj i cierpliwie pozwól mu na eksperymenty.
Ehh Pani Aniu,
Córeczka prawie 9m i tez borykam
Się z trudnościami przy rozszerzaniu diety, Laura nie otwiera buzi do łyżeczki, idziemy BLW głównie miętosi jedzenie i rzuca na na ziemie, szukam w Warszawie dobrego neurologopede właśnie z doświadczeniem w trudności rozszerzaniu diety, może zna Pani jakiegoś z polecenia?
Pani Aniu a jakie ćwiczenia robiliście w domu, jakiś przykład podpalany Pani ?
Mogę podać przykład, ale to Ci nic nie da, bo ćwiczenia dopasowuje się indywidualnie. Szybko zdecyduj się na neurologopedę. my ćwiczyliśmy np. ściskając rączki i stópki, ale to drobny element.
U nas wszystkie objawy jakie opisałas. Mieszkamy w Anglii. Kazali zabrać pierś całkowicie ..nie potrafię. . Jestem załamana…. Moja będzie miała roczek za miesiąc…. Je truskawki i mandarynki.
w żadnym wypadku nie odstawiaj od piersi. Idż do neurologopedy.
U nas było podobnie….Jasio 10 miesięcy był tylko na piersi. Bardzo interesował się „naszym” jedzeniem , ale wszelkie próby podania pokarmów stałych kończyły się albo wymiotami albo zakrztuszeniem. Widać było że ma ogromny problem z rzuciem pokarmów, wszystko co włożył do buzi próbował zjeść tak jak mleko z piersi-ruch języka przód tył. To co językiem udało się rozdusić starał się połknąć, ale niestety większość stawała mu w gardle i ja zwracał. Pediatra w końcu dał nam skierowanie do logopedy, który jednak na pierwszej wizycie patrzył na nas jak na wariatów:/ twierdził że pierwszy raz spotyka się z takim przypadkiem i jego zdaniem problemu tu nie ma a dziecko w końcu się przełamie i zacznie gryźć. Ja jednak nalegałam i logopeda dała nam zestaw ćwiczeń na pobudzenie i naukę odruchu rzucie, z komentarzem że raczej stosuje się je dla dzieci z problemami z napięciem mięśniowym a dla nas najlepszy jest po prostu czas…….ćwiczenia jednak zaraz po powrocie do domu zaczęliśmy robić , a Jaś po 3 dniach ćwiczeń zaczął rzuć! 3 tygodnie później jadł jak szalony, sam pił z kubeczka i chętnie chwytał za łyżeczkę. Dziś Janek ma 2 lata, jego samodzielność w jedzeniu i piciu zaskakuje niejednego dorosłego…….nie wiem co by było gdybyśmy jednak posłuchali rad logopedy i czekali na pojawienie się odruchu rzucia. Janek je teraz świetnie , ale niestety mam wrażenie nie ma problem z rozwojem mowy , może jednak powinniśmy skorzystać z konsultacji neurologopedy a nie tylko logopedy. W każdym bądź razie wszystkie mamy , które wahają się czy ich obawy nie są tylko na wyrost, zachęcam by jednak udać się do specjalisty. Zawsze lepiej mile zaskoczyć się że wszystko jest ok, niż patrzeć jak nasze dziecko się męczy.
Podnóżek? Tak, ja bardzo chętnie, kupiłam, zamontowałam. Tylko mój syn za punkt honoru wziął sobie… przesuwać go stopami. Tak na niego napiera nogami, że podnóżek zjeżdża na dół, a stopy znów dyndają. Jeśli dokręcę mocniej, tak aby nie dał rady go zsunąć, to nogi krzesełka (Ikea) są ściśnięte, że obawiam się o jego stabilność. W naszym przypadku podnóżek niestety okazał się bezużyteczny 🙁
Witam, Moja Hania ma 7 miesiecy zalezalo mi zeby zaczac rozszerzenie diety metoda BLW niestety kazda proba konczy sie wymiotowaniem. Hania jest zainteresowana jedzenie i wszystko wklada do buzi, wiec karmie papkami chcialabym serwowac normalne porcje ale niestety kazda proba konczy sie tak samo.