„Zabierasz mu dzieciństwo…”

No dobra…ale tak konkretnie, to dlaczego ten cukier jest niezdrowy? Szukam konkretnych argumentów dla takich właśnie podsuwaczy słodkości…Czasem na moje protesty słyszę np. że przecież cukier to burak, warzywo. Że w takim razie o co mi chodzi. Więc…o co chodzi z tym cukrem?

Ale przecież wszystkie wasze słodkości to słodycze. Czy nie? Bo się pogubiłam:).

Mam córeczkę w tym samym wieku co szwagierka synka. On już od dawna je czekoladki, cukierki, batony i co tam jeszcze. Jagoda nie je nic z tych rzeczy, jedynie domowe ciasta i biszkopty z produktów z cukrem. I teściowie nie potrafią też tego zrozumieć. Patrzą z ironią na mnie jak mówię, że Jagoda słodyczy nie je..

ło matko czyli nie tylko ja zabieram dzieciństwo córce 😀 😛 super inicjatywa!

Święte słowa! Wreszcie znalazłam kogoś kto myśli tak jak ja i mówi o tym głośno 🙂 Super by było gdyby więcej osób miało tego świadomość. Swoją drogą bardzo denerwują mnie teksty typu, że zabiera się dziecku dzieciństwo, że dziecko bez czekoladki to dziecko nieszczęśliwe, "no widzisz, mama Ci żałuje, nie chce Ci dać cukiereczka…." itp. Moja córka ma dopiero 9,5 miesiąca a gdyby nie mój sprzeciw już nie raz ktoś by ją uszczęsliwiał słodkościami :/

nasz maluch ma dopiero 8 miesięcy, a już wiem, że będziemy mieć olbrzymi problem właśnie z takimi osobami. Kiedy byłam już w ciąży postawiłam sobie za cel, aby Antek właśnie nie uzależnił się od kupnych słodkości. Raz zdrowie a dwa nie chciałabym aby jakis lew albo jakiś inny stworek na opakowaniu był argumentem dla jakiego on chciałby sięgać po jakikolwiek produkt. A teraz dodatkowo pojawił się problem , ponieważ Antek nie może jeść produktów z jakimkolwiek nabiałem. A wiadomo w czekoladzie, batonikach jest mleko. Pomyślałam, że to może być jakis argumet dla rodziny. Ale chyba się myliłam. w wielkanoc odwiedziła nas siostra taty Antka z torbami slłodyczy. Na co ja jej powiedziałam, że w przyszłym roku już tak zaszaleć nie będzie mogła bo Antoś już będzie rozumiał co jemy i będzie mu poprostu smutno , kiedy wy będziecie coś jeść a on nie będzie mógł. Powiedziałam też o uczuleniu. Ale nie zrobiło to na niej żadnego wrażenia. Miała taką minę, że myślę, że będzie mi robiła nawet na złość……

A ja ciągle słyszę "I tak będzie kiedyś jadł cukier. Nie uchronisz go przed tym.." Ręce opadają 😉 To samo dotyczy braku telewizora w domu, czy tego że staramy się aby aby zabawki naszego syna były dobrej jakości i to najlepiej drewniane.

No tak… Ja się ostatnio spotkałam z twierdzeniem, że mój syn (obecnie 19 miesięcy) jeśli teraz nie zacznie dostawać sklepowych słodyczy, to w przyszłości będzie się na nie rzucał z chęcią pochłonięcia wszystkiego… 

A ja już nie wiem jakich argumentów używać dlaczego moja córeczka (22miesiące) nie je sklepowych słodyczy. Obecnie mieszkamy u teściów i zostawienie Jej z teściową na 10 minut zawsze kończy się tym, że córa dostała coś słodkiego, zwłaszcza jak teściowa pilnuje kuzynki mojej córy, która na okrgągło je coś słodkiego, a później teściowa się dziwi, że K. nie chce nic jeść a A. tak pięknie zjada zupkę. Wystarczy, że wyjdę na chwilę z pokoju a zaraz córeczka do mnie przylatuje i pokazuje mi, że ma ciastko czekoladowe. I mogę prosic, błagać, tłumaczyć a teściowa i tak swoej robi. Nie wiem już co robić. Tym bardziej, że na październik mam wyznaczony termin porodu i niestety jak chcę żeby Mąż był przy mnie to córeczka musi zostać z teściową i jak tu do tego czasu jej wytłumaczyć, że nie życzę sobie aby moje dziecko nie dostawało sklepowych słodyczy? Obawiam się, że nie ma sposobu na to i jak pójdę do szpitala to córeczka będzie nafaszerowana tym syfem 🙁

Mąż też powtarza swojej mamie, że Nasze dziecko nie je sklepowych słodkości. Też nie pomaga. To jak rzucanie słów na wiatr. Niby teściowa mówi, że tak, tak Ona wie, a i tak robi swoje . Nic, tak jak mówisz, trzeba być asertywnym i stanowczym 🙂 pozdrawiam.

My będziemy starali się nie dawać słodyczy, ale nie chcemy też się dać zwariować 😉 Uważamy, że we wszystkim należy zachować umiar i zdrowy rozsądek 😉

A co sądzicie o syropie klonowym? Można miód nim zastąpić? 

Tekst o dzieciństwie to standard. O tym, że dziecko i tak to dostanie w przedszkolu też. Toczyłam boje z moimi rodzicami. Mama mnie zrozumiała gdy zachorowała na cukrzycę, a mi trafiła się cukrzyca w ciąży. Z drugim dzieckiem będzie łatwiej. Ostatnio teściowa zamiast słodyczy w ramach prezentu kupiła wędzoną rybę 🙂 Niestety ustawa o zdrowym żywieniu w szkołach nie obejmuje żywności dla niemowląt. Sól, cukier, syrop g-f, maltodekstryna są na porządku dziennym. Wkurza mnie gdy pół godziny czytam składy i w końcu i tak nic nie kupuję. Strata mojego czasu. Będę korzystać z Waszych przepisów 🙂

My mamy "szczęście w nieszczęściu" że nas synek jest silnym alegikiem, m.in. na produkty mleczne i jajka, a to jest składnikiem większości sklepowych słodyczy. Rodzice i tesciowie nieraz widzieli synka w bardzo złym stanie skóry i przed podaniem mu czegokolwiek do jedzenia zawsze pytają nas czy może to zjeść.

Jak dobrze, że nie jestem sama 😉 Kiedyś usłyszałam takie mądre zdanie: "Kulturę osobistą i dobre nawyki żywnieniowe wynosi się z domu" i tym zdaniem staram się bronić przed podobnymi sytuacjami. Wiem jednak, że i tak coś gdzieś (dziadkowie) łapnie, dlatego przynajmniej w domu słodyczy nie ma. Na szczęście i dziadkowie, i teściowie ze słodyczy sklepowych podają mojej małej co najwyżej biszkopta. Od jednej koleżanki natomiast usłyszałam, że moje dziecko będzie mieć za mało cukru w organizmie 😉 ha ha ha 🙂 Poczęstowała moją córeczkę Kinder Niespodzianką. Kiedy jej powiedziałam, że nie jemy takich rzeczy, usłyszałam właśnie powyższy tekst, tylko moja "rozmówczyni", wygłaszając go, wyszła z pokoju, nie dając mi możliwości do riposty (uwielbiamtakie sytuacje)… Na szczęscie moje dziecko mądrze zareagowało – biorąc do buzi kawałek tego jajka, głośno powiedziało: Mamusiu, to jest bee! Z satysfakcją jeszcze głośniej powtórzyłam jej słowa 😉 Wiem, że jej nie ustrzegę przed słodyczmi, ale póki mogę, robię to 🙂 

Ręce mi opadły jak przeczytałam powyższy tekst wraz z komentarzami. Wiem! Znam to! Przerabiam to z teściową przy każdej wizycie (czyli średnio raz w tygodniu!). Nie będę przytaczać przykładów bo obawiam się że nie będę mogła skończyć i mój komentarz będzie dłuższy niż cały ten post. Nie mam już siły! A niedługo roczek…aaaa!

Mam dziecko z żłobku i najbardziej mnie boli to słodzenie napojów, w przedszkolu później to samo. Niestety po czasie dziecko może nabrać złych nawyków. Jednak z dwojga złego lepszy cukier niż syrop glukozowy lub g-f.

Znam przypadki, że babcie po kryjomu dają słodycze takiemu ”biednemu” dziecku. Mam to szczęście że moi rodzice i teściowie tak nie robią, a zamiast słodyczy dają w prezencie owoce lub jakieś książeczki.
Pamiętam jak mój syn mając 2,5 roku nie potrafił w sklepie odpakować cukierka mini, bo to był jego pierwszy cukierek 🙂

A ja uważam, że wszystko jest dla ludzi. I chociaż w diecie bardzo małego dziecka oczywiście cukrowi należy mówić stanowcze NIE to jednak nie przesadzałabym i nie demonizowała cukru. Zwłaszcza, jeżeli trafia się od dzwonu np. jak dziecko jest u babci… Lepszy taki zwykły cukier niż dziwne substacje E 😉 Nie dajmy się zwariować 😉

Też mam ten problem, bo teściowie mi za moimi plecami futrują dziecko ciasteczkami i żaden argument nie dociera. Awantury nie zrobię, bo to oni są u nas gośćmi i np biorą młodego na spacer i tam dają mu ciasteczko. Traktują mnie z tematem słodyczy jak wariatkę. A mąż chcąc załagodzić sytuację wypalił, że jak dziecko raz zje herbatnika to nic mu się nie stanie. Boli mnie, że jest to traktowane jako moja fanaberia i moje zdanie jest kompletnie ignorowane.

U nas na razie nikt się nie wtrąca. Ja po roku odpuściłam trochę z solą – mała je często już obiady u kogoś i wtedy nie martwie się czy ma za dużo soli. Ale cukier biały – brązowy . Nie ma opcji. Niebawem się przeprowadzamy i mamy rówieśnika za cianą i siatka w siatkę, który dostaje słodycze, słodkie chrupki. Widzę, że może być ciężko :/ Babcie też nie kumają, ale (chyba szanują).

Może mówcie, że dziecko ma alergię na cukier, że wykryto po wysypkach i że większa dawka może zacząć się dusić. Wersja dla najbardziej opornej babci 😀 U nas mała miała alergie bmk i jajko i faktycznie o wszystko pytały, czy mogą dać. A rodzice nie wnikają, jak się powie że w tv mówili przecież o fali takiej alergii 😀 Zanim ściema wyjdzie to dzieć dorośnie 😀

Z tego co czytam widzę, że będziecie miały zdrowe dziecko na diecie bezcukrowej,ale napięte stosunki rodzinne. Czy dziecko będzie się na pewno „zdrowo” chowało pod opieką wiecznie wkurzonej, skonfliktowanej i wojującej z całym światem (w tym z najbliższą rodziną) mamą. Cukier jest niezdrowy, ale czy na prawdę nie można babci, cioci czy sąsiadce odpuścić i z uśmiechem podziękować za miły gest? Bo w większości te słodycze dla dzieci to gest, którym osoba chce okazać ciepłe uczucia. A te dla zdrowego rozwoju dziecka są równie ważne jak zdrowa dieta. O ile nie ważniejsze…
Tym bardziej,że dziecko nie jedzące w domu słodyczy nie jest do nich przyzwyczajone,więc nie zje albo spróbuje i odłoży albo w najgorszym razie zje tylko raz na jakiś czas..