Drożdżowe racuchy z jabłkami

Po co nam jedzenie? To przecież proste!

By zaspokajało głód, dawało energię i siłę mięśniom, ogrzewało organizm, budowało i naprawiało wszystkie komórki ciała. Jedzenie służy również przyjemności, ma mnóstwo aspektów symbolicznych. Część dorosłych zajada stres, inni za pomocą jedzenia świętują różne okazje. Jedzenie stanowi o naszej tożsamości kulturowej, jest pewnym środkiem komunikacji w rodzinie, społeczeństwie. Jedzenie dla przyjemności powoduje, że na chwilę zapominamy o tym co nas smuci, boli. Jedzenie może być ucieczką od problemów. Póki nie zmienia się w kompulsywne, niekontrolowane objadanie się, nie jest jedynym ‘’uwalniaczem” od stresu i smutku, może taką funkcję też pełnić. Czasem dzieci, (ale też dorośli, macie tak?) odmawiają jedzenia w sytuacji gdy się czegoś boją lub czują dyskomfort. To naszą rolą jest zauważyć te sygnały. Jeśli dziecko codziennie nie chce jeść w przedszkolu (od dłuższego czasu) znajdźmy przyczynę tego stanu. Jeśli dziecko nie chce rano zejść śniadania przed wyjściem do szkoły – poobserwujmy co się dzieje – może po prostu nie lubi jeść zaraz po wstaniu, ale już godzinę później je z apetytem?

Jedzenie zawsze powinno wiązać się z czystą przyjemnością. Nigdy z napięciem, stresem, zmuszaniem, karą, nagrodą, czy obietnicą niespodzianki w postaci np. deseru.

Jedzenie dostarczam nam energii, zaspokaja głód i daje przyjemność.

To właśnie czuje większość ludzi jedząc racuchy drożdżowe z jabłkami. Prawda?

No sami powiedzcie, to danie jest po prostu samą przyjemnością. Chwilą zapomnienia

Kiedy ostatnio je jedliście? Samo przygotowanie zajmie chwilę. Potem godzinka na kawkę, ciasto wyrasta i możecie je smażyć. A potem już tylko chrup, chrup, chrup…. Nie liczcie kalorii- to niezdrowe tak się skupiać na nich podczas jedzenia